๑㋡๑دنیــــــــای طرفداری آقا احسانی๑㋡๑

ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم ﺑﻪ ﺗﻮ...
ﺑﻪ ﺗﻮ از ﺗﻤﺎم ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎی دﻧﯿﺎی ﺑﺪ اﺧﻢ ﻫﺎ!
و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﭼﻪ آرام اﺳﺖ ﯾﺎدم ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺖ...
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ آورم ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻌﺪ از ﻫﺮ ﺑﺎران،
ﺑﻌﺪ از ﻫﺮ زﺧﻢ ،ﻗﺒﻞ از ﻫﺮاﺗﻔﺎق ،ﺑبعد از ﻫﺮ ﺣﺎدﺛﻪ...
و ﺑﮕﻮ ﺟﺰ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮدﻟﻢ؟!
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺖ ، ﺑﻪ ﯾﺎدت و ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺟﺪاﺳﺎزد از ﻧﺎاﻣﯿﺪی...
ﻣﺮا ﺑﺒﺮ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻫﺎی ﺧﻮب ،
ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎی ﻧﺎب ،
آن روزﻫﺎ ﮐﻪ دﻟﺸﻮرﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻧﺒﻮد
و ﻣﺮا ﺑﯿﺎور ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ، ﺑﻪ ﺑﺎور آﻧﮑﻪ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ،
و درﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻧﺪام ﺣﻘﯿﻘﺖ...
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم ﺑﻪ ﺗﻮ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪم ﺷﻮد ،
و آﻧﭽﻪ ﮐﻪ "ﺑﺎﯾﺪ"  "ﻧﺒﺎﯾﺪ" ﺷﻮد را اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﻨﻢ...
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم ﺑﻪ آﻏﻮش زﻣﺴﺘﺎن ،
ﺗﺎ ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎر رﺣﻤﺘﺖ ﮐﺎﻟﺒﺪی از زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﻮد
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم از ﺳﺮﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ و

ﺑﺴﻢ اﻟﻠﻪ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ